انواع اوتیسم شامل گروهی از اختلالات عصبی رشدی است که بر تعاملات اجتماعی، گفتار و رفتارهای تکراری تأثیر می‌گذارد. براساس منابع موجود، انواع اوتیسم به سه دسته تقسیم می‌شوند که عبارتند از:
- اختلال اوتیسم که شدیدترین حالت است و شامل عدم سازگاری با محیط و محدودیت در علایق باشد.
- سندرم آسپرگر که خفیف‌ترین حالت است و شامل مشکلات در تعاملات اجتماعی و الگوهای رفتاری محدود باشد.
- اختلال رشد فراگیر که شامل مشکلات در گفتار، هوش و مهارت‌های حرکتی باشد.
همچنین، انواع اوتیسم را می‌توان براساس سطح نیاز به پشتیبانی دسته‌بندی کرد. برای مثال، سطح ۱ به معنای نیاز به پشتیبانی کم، سطح ۲ به معنای نیاز به پشتیبانی متوسط و سطح ۳ به معنای نیاز به پشتیبانی زیاد است. انواع اوتیسم
عوامل بروز اوتیسم
علت دقیق اوتیسم هنوز شناخته نشده است، اما برخی عوامل ژنتیکی و محیطی را در بروز آن مؤثر می‌دانند. برخی از این عوامل عبارتند از:
- بالا بودن سن والدین که ممکن است باعث تغییرات ژنتیکی در جنین شود.
- زایمان زودرس که ممکن است باعث خطر بالاتر اختلالات عصبی در نوزاد شود.
- داشتن فردی اوتیسمی در خانواده که نشان‌دهنده‌ی وجود عامل ژنتیکی است.
- داشتن شرایط ژنتیکی خاص مانند سندروم فرگلای، سندروم توبروز اسکلروز، سندروم رت و سندروم داون.
- پایین بودن وزن نوزاد که ممکن است باعث خطر بالاتر اختلالات عصبی در نوزاد شود.
- قرارگیری در معرض هوای آلوده و سموم محیطی که ممکن است رشد مغز را تحت تأثیر قرار دهد.
- سابقه‌ی عفونت‌های ویروسی هنگام بارداری که ممکن است باعث التهابات و آسیب‌های عصبی در جنین شود.
- مصرف دخانیات در طول دوره‌ی بارداری که ممکن است باعث کاهش اکسیژن به جنین شود.بیشتربدانید
پیشگیری از اوتیسم
پیشگیری از اوتیسم کاملاً ممکن نیست، اما برخی راهکارها می‌توانند خطر ابتلا به آن را کاهش دهند. برخی از این راهکارها عبارتند از:
- رعایت معاینات مرتب، تغذیه سالم، ورزش و مصرف ویتامین‌ها و مکمل‌ها در دوران بارداری.
- خودداری از مصرف داروهای ضد تشنج در طول دوران بارداری مگر با مشورت پزشک.
- قرار نگرفتن در معرض آلاینده‌های هوا که ممکن است رشد مغز را تحت تأثیر قرار دهند.
- مصرف اسید فولیک یا مولتی ویتامین‌های حاوی این ماده در دوران بارداری که ممکن است خطر به دنیا آوردن نوزاد مبتلا را تا ۷۳ درصد کاهش دهد.
- پیگیری علائم و نشانه‌های اوتیسم در کودکان و شروع درمان به‌موقع.
انواع اوتیسم شامل گروهی از اختلالات عصبی رشدی است که بر تعاملات اجتماعی، گفتار و رفتارهای تکراری تأثیر می‌گذارد. براساس منابع موجود، انواع اوتیسم به سه دسته تقسیم می‌شوند که عبارتند از:
- اختلال اوتیسم که شدیدترین حالت است و شامل عدم سازگاری با محیط و محدودیت در علایق باشد.
- سندرم آسپرگر که خفیف‌ترین حالت است و شامل مشکلات در تعاملات اجتماعی و الگوهای رفتاری محدود باشد.
- اختلال رشد فراگیر که شامل مشکلات در گفتار، هوش و مهارت‌های حرکتی باشد.
همچنین، انواع اوتیسم را می‌توان براساس سطح نیاز به پشتیبانی دسته‌بندی کرد. برای مثال، سطح ۱ به معنای نیاز به پشتیبانی کم، سطح ۲ به معنای نیاز به پشتیبانی متوسط و سطح ۳ به معنای نیاز به پشتیبانی زیاد است. انواع اوتیسم
عوامل بروز اوتیسم
علت دقیق اوتیسم هنوز شناخته نشده است، اما برخی عوامل ژنتیکی و محیطی را در بروز آن مؤثر می‌دانند. برخی از این عوامل عبارتند از:
- بالا بودن سن والدین که ممکن است باعث تغییرات ژنتیکی در جنین شود.
- زایمان زودرس که ممکن است باعث خطر بالاتر اختلالات عصبی در نوزاد شود.
- داشتن فردی اوتیسمی در خانواده که نشان‌دهنده‌ی وجود عامل ژنتیکی است.
- داشتن شرایط ژنتیکی خاص مانند سندروم فرگلای، سندروم توبروز اسکلروز، سندروم رت و سندروم داون.
- پایین بودن وزن نوزاد که ممکن است باعث خطر بالاتر اختلالات عصبی در نوزاد شود.
- قرارگیری در معرض هوای آلوده و سموم محیطی که ممکن است رشد مغز را تحت تأثیر قرار دهد.
- سابقه‌ی عفونت‌های ویروسی هنگام بارداری که ممکن است باعث التهابات و آسیب‌های عصبی در جنین شود.
- مصرف دخانیات در طول دوره‌ی بارداری که ممکن است باعث کاهش اکسیژن به جنین شود.بیشتربدانید
پیشگیری از اوتیسم
پیشگیری از اوتیسم کاملاً ممکن نیست، اما برخی راهکارها می‌توانند خطر ابتلا به آن را کاهش دهند. برخی از این راهکارها عبارتند از:
- رعایت معاینات مرتب، تغذیه سالم، ورزش و مصرف ویتامین‌ها و مکمل‌ها در دوران بارداری.
- خودداری از مصرف داروهای ضد تشنج در طول دوران بارداری مگر با مشورت پزشک.
- قرار نگرفتن در معرض آلاینده‌های هوا که ممکن است رشد مغز را تحت تأثیر قرار دهند.
- مصرف اسید فولیک یا مولتی ویتامین‌های حاوی این ماده در دوران بارداری که ممکن است خطر به دنیا آوردن نوزاد مبتلا را تا ۷۳ درصد کاهش دهد.
- پیگیری علائم و نشانه‌های اوتیسم در کودکان و شروع درمان به‌موقع.
حلزون تراپی پوست